بررسی فکاهه در عصر انحطاط

ادبیات آیینه ی تمام نمای جامعه است و می توان در چارچوب آن،حوادث گوناگونی را که در اجتماع و بر سر انسان می گذرد،مشاهده کرد.این نمود گاه به صورت فکاهه بوده است.فکاهه پدیده ای هنری و اجتماعی و اصیل در وصف مسایل انسانی می باشد.این فن جنبه های اجتماعی گوناگونی دارد؛گاه تنها برای خنداندن مخاطب وگاه برای تأدیب اوست و گاه هدف ازآن بیان دردهای جامعه وآگاه کردن مردم است.از آنجاکه فکاهه نخستین ویژگی انسان است،در عصر انحطاط نیز تداوم یافت.در این دوره شاعران به شعر فکاهی اهمیت فراوانی دادند و مهمترین محور آن فقر بود که می توان آن را در زندگی بیشتر شاعران آن روزگار مشاهده کرد.این پایان نامه به بررسی فکاهه،سخریه،هجاء و شاعران فکاهه فکاهه سرا در عصر انحطاط پرداخته است.